NewGreen - architekt krajobrazu

Czas na ogród

projektowanie ogrodów | architektura krajobrazu

Visit Us On FacebookVisit Us On Google PlusVisit Us On TwitterCheck Our FeedVisit Us On LinkedinVisit Us On Pinterest

Zimowit jesienny

zimowit jesienny (Colchicum autumnale)

 

Znana chyba wszystkim, podstawowa roślina bulwiasta, kwitnąca jesienią, której kwiaty przypominają kwiaty krokusów ? są jednak od nich znacznie bardziej okazałe. Gatunek rodzimy, objęty ochroną gatunkową

LIŚCIE: wiosną rozwija się okazała rozeta 3 – 4 (8) wydłużonych, lancetowatych, intensywnie zielonych liści (szerokości do 5 cm, długości do 25 – 30 cm), które na początku lata (zwykle VI) zasychają – wówczas bulwy przechodzą w okres letniego spoczynku

KWIATY: VIII/IX-X, lilaróżowe (u odmian też fioletowe, purpurowe, w różnych odcieniach różu oraz białe, pojedyncze lub pełne), z jednej bulwy wyrasta od kilu do kilkunastu (do 20) lejkowatych kwiatów, wysokości do 20 cm (jesienią liście już nie pojawiają się). Wydłużone kwiaty mają tendencję do pokładania się

OWOCE:  bez znaczenia dekoracyjnego. Nasiona zawiązują się pod ziemią (zalążnia kwiatu ukryta jest w bulwie), trójkomorowe torebki nasienne wyrastają ponad powierzchnię wiosną następnego roku, wraz z rozwojem liści, nasiona dojrzewają wczesnym latem (VI)

OSTATECZNE ROZMIARY: wysokość ? liście do 30 (40) cm, kwiaty 10-20 cm; szerokość ? rozeta liściowa około 10 cm, kwiaty ? około 15 ? 30 cm (im dłużej rośnie w jednym miejscu, tym szerzej się rozrasta), bulwy sadzić (w zależności od wielkości bulwy) na głębokość 15 ? 20 cm, w odstępach co 20 – 25 cm

MROZOODPORNOŚĆ: całkowita

STANOWISKO: słoneczne, ewentualnie lekko zacienione

GLEBA: żyzna, raczej ciężka – najlepiej gliniasta lub gliniasto-piaszczysta, ale nie podmokła, wiosną wymaga większej wilgotności podłoża, w okresie letniego spoczynku dobrze znosi suszę, bogata w wapń, o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym

CIĘCIE: nie wymaga (żółknących latem liści nie należy wycinać)

ROZMNAŻANIE: przez bulwy przybyszowe, oddzielane od bulw matecznych wykopywanych latem (pod koniec czerwca – po zaschnięciu liści), drobne bulwy przybyszowe sadzimy na głębokość 5 cm (VII – VIII). Można rozmnażać też z nasion (wysiewanych w czerwcu, tuż po zbiorze dojrzałych nasion), jednak nasiona kiełkują długo (dopiero wiosną), a rośliny uzyskane z siewu zakwitają dopiero po kilku latach uprawy (około 5)

 

ZASTOSOWANIE:

  • Jako roślina ozdobna: chętnie sadzony na rabatach bylinowych, w towarzystwie bylin kwitnących jesienią, świetnie wygląda w ogrodach naturalistycznych (szczególnie posadzony w większych grupach), posadzony w dużych grupach na trawnikach tworzy efektowne barwne plamy jesienią (jeśli posadzimy swobodnie rozrzucone na trawniku bulwy, uzyskamy piękną, naturalnie wyglądającą łąkę zimowitową), także do ogrodów skalnych. Sadzony w pojemnikach stanowi jesienną dekorację tarasów i balkonów, może być uprawiany też w domu ? zbyt długo przechowywane bulwy zakwitną nawet bez gleby, wystarczy umieścić je w naczyniu z piaskiem, czy dekoracyjnym żwirem (po przekwitnięciu kwiatów bulwy należy wysadzić do gruntu);
  • Nadaje się na kwiat cięty;
  • Znajduje zastosowanie w lecznictwie, dawniej w medycynie ludowej, obecnie w farmakologii (wykorzystuje się bulwy oraz nasiona).

 

UWAGI:

  • Żółknącym latem liściom należy pozwolić zaschnąć, nie należy ich wycinać zanim zupełnie nie zamrą;
  • Ze względu na okres letniego spoczynku, w sąsiedztwie zimowitów należy posadzić rośliny, które zasłonią zasychające liście, a latem – puste miejsca na rabacie;
  • Nie wymaga corocznego wykopywania bulw, w jednym miejscu może pozostać kilka lat – wówczas kwitnienie jest bardziej obfite (ze świeżo posadzonej bulwy wyrośnie w pierwszym roku zwykle zaledwie kilka kwiatków – 3-6). Nadmiernie rozrośnięte zimowity wykopuje się pod koniec czerwca (kiedy liście zaschną), bulwy dzieli i ponownie sadzi się do gruntu od końca lipca do połowy sierpnia;
  • Ponieważ kwiaty mają tendencję do pokładania się, dobrym towarzystwem dla zimowitów są niskie rośliny okrywowe, które będą podpierać kwiaty, jednocześnie chroniąc je przed pobrudzeniem ziemią;
  • Bulwy mają (w zależności od odmiany) około 10 cm średnicy, są brunatne i okryte grubą brązową łuską;
  • Roślina silnie trująca ? wszystkie jej części zawierają kolchicynę.

 

ODMIANY:

  • `Alboplenum` – kwiaty białe, pełne
  • `Album` – kwiaty białe
  • `Lilac Wonder` - kwiaty lilioworóżowe
  • `Pleniflorum`- kwiaty lilaróżowe, pełne
  • `Rubrum` – kwiaty purpurowe
  • `The Giant` - kwiaty bardzo liczne i duże (do 30 cm wysokości), dwubarwne ? stosunkowo szerokie płatki są jasnoróżowe, w środku białe, kwiaty mocne, nie pokładają się
  • `Waterlily` – kwiaty fioletowo-różowe, pełne, duże (do 10 cm średnicy)
  • `Voilet Queen` – kwiaty fioletowo-purpurowe