NewGreen - architekt krajobrazu

Czas na ogród

projektowanie ogrodów | architektura krajobrazu

Visit Us On FacebookVisit Us On Google PlusVisit Us On TwitterCheck Our FeedVisit Us On LinkedinVisit Us On Pinterest

Jeżówka purpurowa

 Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea)

syn. Rudbekia purpurowa (Rudbeckia purpurea), rotacznica purpurowa, czesłota purpurowa

 

Bylina tworząca szerokie kępy o sztywnych wzniesionych pędach

LIŚCIE: sezonowe, zielone, jajowato-lancetowate na długich ogonkach, szorstko owłosione

KWIATY: (VI) VII – IX (X), duże (8-10, u niektórych odmian nawet 15 cm średnicy), kwiatostan w formie koszyczka, kwiaty rurkowe tworzą szpiczaste środki koloru pomarańczowo-brązowego (u odmian też żółte, zielone lub niemal czarne), otaczają je intensywnie różowo-fioletowe płatki języczkowe, u odmian też białe, żółte, pomarańczowe, czerwone, różowe, łososiowe, a nawet zielone (istnieją też odmiany pomponowe o charakterystycznie rozrośniętych środkach), rozwijają się na końcach sztywnych (pojedynczych lub rzadko rozgałęzionych) szorstko owłosionych pędów, u niektórych odmian pachnące, miododajne (licznie przyciągają motyle i pszczoły)

OWOCE: zaschnięte kwiatostany zachowują długo trwałość, można je zostawić jako zimowa ozdoba rabat (często wówczas daje samosiewy)

OSTATECZNE ROZMIARY: wysokość 80-100 (u odmian 30-150) cm, szerokość kępy 40-50  (u odmian 40-90) cm, zalecana gęstość sadzenia ? 7 szt./m2

MROZOODPORNOŚĆ: całkowita, aczkolwiek niektóre nowe odmiany mogą wykazywać większą wrażliwość na mrozy

STANOWISKO:  lubi stanowiska ciepłe, słoneczne, toleruje również półcień

GLEBA: preferuje gleby żyzne, próchnicze (radzi sobie też na glebach niezbyt urodzajnych), średnio wilgotne, ale przepuszczalne (nie lubią zbyt wilgotnych gleb)

CIĘCIE: jeśli nie zależy nam na uzyskaniu nasion, wycinamy pędy kwiatostanowe po przekwitnięciu kwiatu, w ten sposób zapobiegniemy też powstawaniu samosiewów

ROZMNAŻANIE: gatunek - przez wysiew nasion (III pod osłonami lub IV wprost do gruntu, na miejsca stałe wysadzać IX), odmiany zwykle nie powtarzają cech rośliny matecznej – zalecane rozmnażanie przez podział (wiosną) lub sadzonki korzeniowe (wczesną wiosną), niekiedy jednak rośliny uzyskane z wysiewu nasion zebranych z odmian hodowlanych mogą dać ciekawe efekty kolorystyczne

 

ZASTOSOWANIE:

  • Jako roślina ozdobna: ze względu na łatwą uprawę i długi okres kwitnienia to cenna roślina rabatowa, szczególnie ładnie komponująca się z trawami ozdobnymi, lawendą, perowskią łobodolistną, astrami i nachyłkami. Efektownie wyglądają również duże grupy złożone z różnobarwnych odmian jeżówek. Doskonała roślina do ogrodów w stylu wiejskim i naturalistycznym, a także do założeń o charakterze preriowym i żwirowym;
  • Stosowana jest do suchych bukietów, świeże kwiaty po ścięciu nie zachowują długo świeżości;
  • Roślina miododajna;
  • Ziele i korzeń stosowane są w ziołolecznictwie. Stosowana wewnętrznie wzmacnia odporność i leczy wszelkie infekcje organizmu (popularne zioło do leczenia przeziębienia i grypy). Stosowanie zewnętrzne – w leczeniu zmian i uszkodzeń skórnych, łuszczycy, trądziku, owrzodzeń, opryszczce itp.

 

UWAGI:

  • Roślina łatwa w uprawie, odporna na choroby i szkodniki (niekiedy problem mogą stanowić ślimaki i śliniki);
  • Sztywne pędy kwiatowe przeważnie nie wymagają podpierania;
  • Wycinanie przekwitłych pędów kwiatowych przedłuża kwitnienie rośliny - pozostawione, niekiedy dają samosiewy;
  • Roślina stosunkowo krótkowieczna, co 3-4 lata należy odnawiać nasadzenia.